వెన్నంటే ఉంటున్న - అందాల రక్షసి .. రచన : కృష్ణకాంత్

వెన్నంటే ఉంటున్న కడదాకా వస్తున్న నా ప్రాణం నీదన్న ప్రేమ 

నీ నవ్వుల తానన నేనేపుడో పడిపోయా తప్పంతా నీదెగా ప్రేమ 

అరకొరగా సరిపోన కసరకలా సరే పోనా 

కోపంగా చూస్తున్న నీ నవ్వై నే రానా 

bus ఎక్కిన నెరజాణ  

ఆఖే దిల్ మే బస్ జాన 

మిస్సయ్యిన Missile లాగ నాపై fire ఎలా 

అటు ఇటు ఎటు పరిగెడుతున్న వేణు తిరిగితే నేనే ఉన్న 

అలుపెరుగని సుర్యున్నేనే నాతో పంతాల 

పారిపోకే నువ్వు డే టైముల్లో ఉన్నట్టేలే నా ఒళ్లొ 
జారిపోకే రాతిరి రహదారుల్లో Moon అయ్యి రానా mufti లో 
కదిలించే నిదురవన  
భాదించే హాయినవనా 
కలబడితే గెలుపవనా 
విసురుగ నన్నే విసిరేసిన 
నను తరిమే దూరమవన 
నిను తరిమే ఖరమవన (ఖరము = బాణం) 

చుక్కల్లో దాక్కున్నా  నీ పక్కన నేనున్నా 
ఉరికే నది ఎటు చూస్తున్నా నే లేన 
ఊ అంటే నిజమవుతా కాదంటే కల నవుతా 
వద్దన్నా ఎదురవుతా లేమ్మా 
స్వర్గంలో నేనుంట నీకోసం చూస్తుంట 
మొదలైన మరు జన్మ మారదులే నీ కర్మ